علی منیف

جز نفسی که از غمت، سینه پر آه می‌کنم
هر نفسی که می‌کشم، عمر تباه می‌کنم

گر ندهی پناه جز عاشق پاک خویش را
پس به که روی آورم، من که گناه می‌کنم؟

گرچه منم سیاهی لشگر پر شکوه تو
تا تو نگاه می‌کنی، کار سپاه می‌کنم

... منظر چشم من بود، نقشۀ کربلای تو
سیر نمی‌شوم از آن، هر چه نگاه می‌کنم

رحمت واسعه تویی، نعمت دائمه تویی
عاقبت ای امید من، سوی تو راه می‌کنم


شاعر: حسان
روضه: حجت الاسلام حاج محمد میرزا محمدی